Non puiden ver ao Madrid onte pero si vin ao Sporting de Lisboa, que xogaba en Liga Sagres contra o Vitória de Guimaraes. Os de Paulo Bento estaban obrigados a gañar para non se distanciar en exceso do Benfica, que lles levaba 11 puntos de vantaxe e viña de dar unha exhibición espectacular ante o Nacional de Madeira. Mais o Sporting anda nos antípodas do seu eterno rival. O fútbol do Sporting é dunha tristeza absoluta. Cóstalle horrores combinar no centro do campo e todas as súas esperanzas están depositadas en que apareza algunha xenialidade de Moutinho ou Liedson. Onte foron moi inferiores a un Vitória de Guimaraes, no que se estreaba o ex- do Paços de Ferreira, Paulo Sérgio, no banco, e que tampouco anda para botar foguetes, penúltimo e en postos de descenso. No Vitória xoga un dos meus xogadores favoritos, Nuno Assis, un veterano de 32 anos que nunca alcanzou o nível e a notoriedade que lle corresponden á súa inmensa calidade futbolística. Omnipresente no xogo do seu equipo, ten un repertorio interminable de recursos técnicos, visión de xogo envexable e olfato goleador. Onte liderou o xogo do Vitória mais faltou pegada adiante. Parecía que o Sporting podía sacar petroleo dun partido horrendo grazas a un gol de Matías Fernández. Mais no desconto, Rui Miguel empatou cun magnífico disparo á base do pau e fixo un pouqiño de xustiza ao visto no partido.
E mentres o Dépor prepárase para o seu debú copeiro ante o Murcia, ese equipo que sempre trae boas lembranzas, pois fora contra o Murcia que se queimara o meigallo da Segunda e comezou a época máis feliz da historia do equipo. Vista a convocatoria está claro que Lotina non lle vai dar aínda a oportunidade ao canteirán Juan Domínguez. En todo caso, boa ocasión para reivindicarse para outros xogadores coma Piscu, Iván Pérez, Lassad, Manu ou Angulo
Sem comentários:
Enviar um comentário