segunda-feira, 30 de novembro de 2009
TODO MUDOU CON GUARDADO
XORNADA DE CLÁSICOS
No clásico do fútbol español,no Camp Nou, entre Barça e Real Madrid, máis igualdade da prevista. O Real Madrid teceu un dispositivo táctico interesante, sobre todo no primeiro tempo, que non lle permitiu ao Barcelona xogar con comodidade. Ao mesmo tempo, soubo crear puntualmente ocasións claras á contra grazas á mobilidade de Kaká e Ronaldo. Por fortuna para os cataláns Víctor Valdés demostrou que está á altura da esixencia dun equipo como o Barça e evitou cunha grande parada o gol do de Madeira. No segundo tempo, non mudou demasiado o guión ata que Guardiola retirou a un triste Henry e deulle entrada no campo a Ibrahimovic. No único centro medido de Alves en todo o partido, o sueco desnivelou o marcador cun soberbio zurdazo. Co resultado en contra e malia a superioridade numérica tras a expulsión de Busquets, o Madrid non soubou mudar de estilo de xogo e apenas puido facerlle cóxegas ao Barça, en boa medida polo escaso protagonismo, unha vez máis, do home que ten que dirixir o centro do campo madridista: Xabi Alonso, un dos grandes fiascos da temporada. O Barcelona recupera o liderato se ben desta volta os protagonistas non foron Xavi, Iniesta e Messi, senón dous colosos na defensa Piqué e Puyol.
En Inglaterra tamén se xogaron dous clásicos apaixonantes: en Liverpool, derbi entre o Everton e o Liverpool, dous equipos en horas baixas. Vitoria para os de Rafa Benítez nun partido igualado e con máis emoción que fútbol no que desnivelou a pegada dos reds. Mentres, en Londres, o Chelsea demostrou que é, con diferencia o equipo máis sólido da premier e non lle deu opcións a un Arsenal que, coma sempre, empeza moi ben as temporadas pero que non ten talla competitiva abonda para loitar polo título.
sexta-feira, 27 de novembro de 2009
SUPERFAN DE ANTONIO
Nas labirínticas rúas do casco vello de Bari, naceron tamén deportistas insignes. Sobre todos salienta un nome, un dos futbolistas máis talentosos e controvertidos dos últimos anos: o grande Antonio Cassano. Con 15 anos un ollador do AS Bari descubriuno facendo cen mil diabluras nas rúas dun dos barrios máis perigosos da cidade. Tardou dous anos en debutar na Liga. O seu primeiro gol, no seu segundo partido no Calcio, foi esta marabilla na que lle saca as cores aos daquela defensores do Inter de Milan Laurent Blanc e Christian Panucci.
Axiña todos o queren. Finalmente é a Roma a que paga 30 millóns de euros por el. Alí encóntrase con outro grande inimitable: Francesco Totti, e con Fabio Capello. Inda que moitos insistan no contrario, Capello, que mamou de Helenio Herrera nos seus tempos de xogador da Roma, sabe un mundo de fútbol e soubo explotar ao máximo as condicións deste rapazolo cun talento descomunal pero que, tamén, estaba como unha caldereta. Velaquí unha escolma dos seus mellores goles.
Cassano tórnase moi popular polo seu fútbol máis tamén polas súas paridas dentro e fóra do campo, que reciben o nome de cassanettes. Neses tempos de parcería con Totti, os dous enténdense de marabilla no campo e tamén fóra, non en balde Totti é tamén coñecido polos chistes de Totti, que serían o equivalente italiano dos chistes de Fernando Morán ou, máis recentemente, de Lepe.
En 2004, Capello marcha para a Juve e os seus sucesores: Rudi Völler e Spalletti, non acaban de entender o humor de ´Talentino'. Comeza a desaparecer das convocatorias do seu equipo ata que o Real Madrid de Florentino Pérez peta na súa porta. Chega no mercado invernal ao equipo dirixido daquela polo carismático López Caro. Cassano chega, como dicilo, un pouquiño fondón.
Coa nova temporada parece que volven abrirse as portas do ceo para Antonio. Chega a Madrid Fabio Capello, o seu mentor. Pero que punki non se acaba cagando nos seus mentores!!! O desencontro era inevitable. Dise que Cassano insulta ao técnico por non poñelo contra o Nástic de Tarragona ("es máis falso que o diñeiro do monopoly"), e logo vense estas imaxes nas que o showman de Bari fai unha lucida imitación do xefe.
Nos últimos tempos as cousas vanlle mellor a Antonio. De volta a Italia, enrolouse nas ringleiras da Sampdoria de Xénova, e dende entón é un dos mellores xogadores da súa Liga, o que lle valeu a convocatoria para a Euro 2008 na que foi dos mellores do seu equipo. Na Samp están encantados e mesmo soñan coa Champions. Iso non quere dicir que Cassano perdera o seu xenio. Neste Sampdoria Torino, é expulsado, tíralle a camisola ao árbitro á cara e emprázao para se veren logo fóra
Con 27 anos Antonio vén de anunciar que se casa!!! Con esta fermosa xogadora de waterpolo: Carolina MarcialisA última pareceume xenial. Cassano vén de publicar o seu segundo libro. Despois da autobiografía Dico tutto, presenta agora Le mattine non servono a niente (As mañás non lle valen a ninguén), que recupera un xénero propio da antiquísima cultura clásica mediterranea: os aforismos. A obra consiste en 365 aforismos, un por día. Algúns dos mellores:
Aforismo 293. "Son o primeiro que escribiu máis libros dos que leu"
Aforismo 343. "Non sexas impulsivo. Fai coma min. Antes de explotar, conta sempre ata un"
Aforismo 156. "A boa vontade é fundamental. Eu decidín primeiro facer as paces con Del Neri sen saber de que diaños estaba falando"
Aforismo 317. "No Calcio ninguén di a verdade. Só eu e uns poucos máis. Nunca convén, pero que lles dean!
Aforismo 194. "A miña nai está tan afeita a que a insulten os tiffosi rivais que cando non o fan cáseque lle senta mal. Séntese ignorada"
Aforismo 299. "Ser un pailán significa ser perfecto, saber vivir na riqueza e na pobreza, falar con xente honrada ou con delincuentes: na práctica, vivir tantas vidas coma min"
Aforismo 319. "Se berra, xesticula, vive na rúa e non se resiste a darlle patadas a un balón, tal vez, non sei, pero pode que vostede nacera na vella Bari"
quinta-feira, 26 de novembro de 2009
QUE ME PASA, DOUTOR?
quarta-feira, 25 de novembro de 2009
O MONTAÑEROS SEGUE GABEANDO
terça-feira, 24 de novembro de 2009
556 DÍAS
domingo, 22 de novembro de 2009
UNS CORRERON E OUTROS DERON PENA
quinta-feira, 19 de novembro de 2009
PARABÉNS PORTUGAL!!!
O de onte foi, posiblemente o mellor partido de Portugal nos últimos anos e dálle fin ao sufrimento dunha clasificación requena na que se tivo máis fortuna que bo xogo. Será a posibilidade de que Queiroz se redima dun traballo ata agora bastante cuestionado. Os mesmos xogadores portugueses sentíanse cuestionados en canto á súa calidade como equipo. Muitos abutres falaram mas nao tiveram carne para comer, chegou dicir Eduardo, o gardarredes do Sporting Braga, á fin do partido.
Outro seleccionador eternamente cuestionado é o francés Raymond Domenech. Encarregado de dirixir á selección dun país inzado de grandes futbolistas, tocoulle afrontar o relevo xeracional da campiona do mundo no 98. O xogo errático de Francia e o seu carácter díscolo valéronlle a crítica de prensa e afeccionados do seu país, malia que no Mundial de 2006 acadase a Final grazas á ultima grande exhibición futbolística de Zinedine Zidane. Este última clasificación foi un despropósito que a piques estivo de ter o seu punto culminante onte no Stade de France, coa eliminación vergonzante ante a Irlanda de Trappatoni. Os irlandeses, despois de perder 0-1 no seu país, chegaron á Francia coa seriedade táctica do seu técnico italiano e coa ilusión dun país apaixonado polas xestas deportivas. Defendendo moi arriba e coas liñas moi xuntas afogaron o xogo francés e empataron a eliminatoria cun gol do eterno Robbie Keane no primeiro tempo. No segundo, e co estadio apupando o seu equipo, Keane non soubou definir nun un contra un ante Lloris que tería resultado definitivo. Na prórroga, Francia suspirou cando o árbitro sueco Martin Hansson fíxose o ídem e non viu as claras mans de Henry que habilitaron a Gallas para o gol da vitoria. Flipen:
No resto das eliminatorias, mención especial para dous técnicos moi diferentes: o consolidado Otto Rehhagel, o home que consumara a miragre da Eurocopa de 2004 para Grecia, que volveu facer unha machada e conseguiu a meritoria clasificación dos helenos para un Mundial por segunda vez na súa Historia. Por outro lado, o descoñecido Matjaz Kek, consumou a tamén segunda clasificación de Eslovenia para un Mundial na súa Historia despois de vencer nun partido vibrante a poderosa Rusia do gran Guus Hiddink. O de Eslovenia é tremendo. Un país con menos poboación aínda que Galicia, cun equipo mundialista de fútbol, e ata seis xogadores de básquet na NBA.
terça-feira, 17 de novembro de 2009
MORTE DUN FUTBOLISTA
Natural de Monterrey, debutou en 2000 co equipo da súa cidade, co que alcanzou a internacionalidade en 2001. Ese ano proclámase subcampión da Copa América que se disputa en Colombia e gaña a selección anfitriona. Despois dun paso efémero polo América, comeza a súa andaina por varios países do mundo. Comeza por España, polo Vilarreal, onde non triunfa e proba na Segunda no Poli Ejido. Malia dispór de minutos marca moi poucos goles e volve a América, para reforzar o Once Caldas colombiano que ese ano xoga a Final da Intercontinental ante o Porto. De Nigris mete un dos penaltis da tanda final, pero vencen os portuguses. A partir dese momento proba outavolta en México (Puebla e Universidad Nacional), Brasil (Santos), Turquía (Gaziantepspor, Ankaraspor e Anakaragucu), e finalmente este ano incorporárase ao Larissa da Primeira División de Grecia. Despois de anos afastado da tricolor, Hugo Sánchez volveu contar con el en 2008. Na actualidade non contaba nas convocatorias do´Vasco Aguirre´pero non perdía a esperanza de poder formar parte dos elixidos para o Mundial do próximo verán, como confesaba no blog que mantiña na páxina da espn. Un dos xogadores cos que chegou a coincidir na selección foi o deportivista Andrés Guardado, que onte sumábase ás declaracións de condolencia polo futbolista falecido.
Como curiosidade, dcir que Antonio de Nigris non era tan coñecido en México por ser futbolista como por ser irmán do 'Poncho de Nigris', un actor, ou modelo, ou ex gran hermano, ou o que fora, que enche minutos e minutos de telelixo no país azteca. Este é un exemplo da información que adoita xerar este personaxe.
segunda-feira, 16 de novembro de 2009
PORTUGAL PODE RESPIRAR
Rusia tampouco pode botar foguetes. É favorita ante Eslovenia, e demostrouno no campo, xogando mellor e demostrando a súa superioridade, cun equipo inzado de xogadores talentosos como Arshavin, Zhirkov, Pavlyuchenko e Bilyaletdinov. O do Everton foi o gran protagonista do seu equipo con dous goles, os dous coa diestra sendo como é zurdo pechado. O mellor o primeiro dos dous goles:
O 2-0 era unha renta extraordinaria para os de Hiddink, pero os modestos eslovenos reaxiron no treito final e acabaron pescando a falta de cinco minutos para o remate, un goliño que lles pode resultar de ouro de cara á volta. Marcouno un xogador do Nacional de Madeira: Pecnik.
quarta-feira, 11 de novembro de 2009
ATÉ JÁ, PAULO BENTO
O IMPORTANTE É QUE PASAMOS
O Real Madrid finalmente consumou o seu fracaso ante os seus veciños de Alcorcón. Alén do fiasco dos brancos, hai que homenaxear aos bravos xogadores da Agrupación, que fixeron un partido digno do seu fermoso himno:
terça-feira, 10 de novembro de 2009
MALOS TEMPOS PARA BENÍTEZ
O penalti marcouno Gerrard que forzou para xogar o segundo tempo, mentres que Fernando Torres seguirá sendo baixo durante unha temporadiña. Onte, inda por riba, saíron mancados do campo Albert Riera e Yossi Benayoun, outros dous tipos con calidade que pasan pola enfermería. A única nota positiva foi o debú co Liverpool en Liga de Alberto Aquilani, o ex-da Roma que ven encher o baleiro de Xabi Alonso. Aquilani é gran futbolista e peor persoa. Nalgunha entrevista dixo non entender nada de política, inda que logo opine tamén que "en Italia hai demasiados impostos e inmigrantes", se posicione contra o aborto e admita que ten na casa unha foto de Mussolini. Non sei se Benítez, que polo xeral sabe ben como saír de situaciós difíciles, será capaz desta volta, de solucionar esta. Honestamente penso que é un bo adestrador e que o seu traballo á fronte do Liverpool é moi meritorio, non hai que esquecer que hai 20 anos que o Liverpool non gaña unha Liga. Con todo, as baixas de Gerrard e Torres están a ser unha lousa demasiado pesada para un pantel que fóra destas dúas estrelas, non pode competir cos outros grandes da Premier. Á marxe de todo isto, o gran protagonista do partido de onte non debera ser Benítez nin o Liverpool, senón o espectacular abrigo do novo propietario do Birmingham, Carson Yeung, multimillonario de Hong Kong que asegura estar disposto a desembolsar no mercado invernal 40 millóns de euracos para que McLeish teña un equipiño ao seu gusto. Non lles viría nada mal un dianteiro tipo Bodipo, por certo.
segunda-feira, 9 de novembro de 2009
DIRECTOS A POLO GOL
sábado, 7 de novembro de 2009
MATRÍCULA DE HONRA
XOGA MISTA!!!
sexta-feira, 6 de novembro de 2009
A DUPLA DE MODA
quinta-feira, 5 de novembro de 2009
A INQUEBRANTABLE FE DE MOURINHO E O ESTUPENDO BIGOTE DE GAZZAEV
quarta-feira, 4 de novembro de 2009
E XABI ALONSO?
Que, por certo, onte non xogou mal en San Siro. No primeiro tempo chegou con relativa facilidade á area contraria e dispuxo de claras ocasións. O Milán estivo un pouco desbordado no primeiro tempo e tivo sorte de dispór do penalti, xusto, que marcou maxistralmente Ronaldinho. O segundo tempo mudou radicalmente. O Milán deu un paso adiante e foi moi superior. Apareceron a calidade infinda de Ronaldinho e Seedorf para desarbolar a consistencia defensiva dun Madrid, no que Lassana ten que achicar por once. Finalmente, co empate o Madrid ben pode darse cun canto nos dentes.
Do resto da xornada Champions salientar a segunda vitoria consecutiva do Girondins ante o Bayern Múnich. Agora comprendo como este equipo acabou coa hexemonía do Olympique de Lyon no campionato francés. Defende de marabilla. Onte, en todo o primeiro tempo, apenas permitiron xa non digo unha oportunidade do Bayern, senón sequera que tocase con comodidade algú dos seus mediocentros. Logo arriba sabe atacar de maneira colectiva e ten a faísca individual dalgún xogadore tecnicamente xenial. Refírome especialmente ao Gourcuff, cun repertorio técnico exquisito, que logo se converte en dinamita, non apenas en fogos de artificio.